विचार

सम्माननीय महामहिम राष्ट्रपति महोदय, नमस्कार, हुन त केहि दिन अधि मात्र म जस्तै प्रहरीको एकजना सिपाहीले  आइ. जी. पी. साबलाई खुल्ला चिठी लेख्दा उसलाई विभागिय कारबाहीमा परेको खबरले गर्दा यो पत्र लेख्न मन बडो कामिरहेको छ । महामहिम महोदय समक्ष यो पत्र पुग्न सितल निवास को धेरै ठुला - ठुला जन्जीर अनि पर्खाल पार गरेर पुग्न गाह्रो होला । यद्यपि मेरो पहुच हजुर समक्ष प्रत्यक्ष रुपमा पुग्न नसकेको कारण मैले

सोम विक्रम सिंह नेपालको ईतिहास मै आजको जस्तो डरलाग्दो तथा भयङ्कर परिस्थिति शायद नेपाल आमाले कहिल्यै भोग्न परेको थिएन होला । त्यस स्थितीको परिकल्पना कमल थापाले लिएको जनमत संग्रह र सीके रावत तथा पीके र केपीबीचको सहमतीबाट उब्जिन लागेको जनअभिमत नै हो । हाम्रो अभियान जहिले पनि पहिला देखि अहिले सम्मै नै जनमत सङ्ग्रह बिषयको बिरूद्वमा नै केन्द्रीकृत छ । आफ्नो बाबु र आमा फलानो हो भनेर जनमत देखाएर नागरिक

सोम विक्रम सिंह  प्रचण्डले रेलिङ तोडे,बमले भौतिक संरचना उडाए । सडकमा पाईप बमले खाल्डो बनाए ,सत्र हजार त आफ्नालाई मात्रै सहिद बनाए । त्यस बाहेक कैंयौं नेपालीको जिवनलाई लाशमा परिणत गराए । गुरु मारे , कतिको घरवार लुटे , छोरी बुहारीलाई बिधवा बनाए , आमा बालाई टुहुरो बनाए , राज्यको सामाजिक सदभाव र धार्मिक आस्था बिथोले , मन्दिरमा गएर सुसु गरे । गाई मारेर भोज भतेर गरे ,अनेकौं प्रचण्ड उद्वुम मचाए र राज्य

मनोज पराजुली के देश विकास गर्न सबल सरकार नै चाहिने हो त? कि इच्छाशक्ति ,इमान ? कि सिद्धान्त र भाषण? आखिर कहिलेसम्म आज र हिजोको कुराकानी मै बहस र रटान मेट्ने ? अनि कहिलेसम्म सिद्धान्तले विकास दिन्छ भन्ने ? भोलीको पुस्ताले कस्तो देश र परिवेस देख्ने हो? हामीले भोलीका सन्ततिलाई के दिएर जाने हो? अझै हामीले एक पल्ट पनि नसोच्ने? राजा महेन्द्रको राष्ट्रवाद ठीक कि प्रायोजित हिसाबले नाकाबन्दी लगाएर जबर्ज

सोम विक्रम सिंह विश्वलाई बन्धुको रूपमा हेर्ने ,विश्व शान्तिको कुरा गर्ने  हाम्रो संस्कार । अहिले विश्वले मानव सभ्यताको कुरा गर्दैछ । संसारको मानिसलाई एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा जान सिमानाले रोक्न तथा सिमानाले छेक्न हुन्न भन्ने दर्शन हुर्किरहेको छ, बहस चलिरहेको छ । हाम्रा पुर्वजले र वेदले सभ्य मानव बन्न सिकाएको छ, एक हुन सिकाएको छ । सबै एउटै हुन् भन्ने संस्कार सिकाएको छ । सिंगो नेपाल र नेपालको सभ्

खगेन्द्रराज पौडेल "ईतिहांसले कहिल्यै पराधिनता नदेखेको देश, बर्तमानमा कहिल्यै स्वाधिनतामा नरहेको देश" शैलेन्द्र सिंखडाका यही गहकिला कविताका हरफहरुबट शुरुवात गर्न चाहें । हुन त पराधिनता जसले देखेको, खेपेको छैन । उनीहरुलाई स्वाधिनतामा पनि त्यति धेरै रस रहंदो रहेनछ भन्ने हाम्रो देशको बर्तमान परिवेशले चित्रित गरेको छ। यही छिमेकी भारत लगायत पटक- पटक पराधिन भैसकेका देशवासीहरुलाई स्वाधिनताले जति महत्

मनोज पराजुली देश रहने हो कि न रहने हो भन्ने चिन्ता एक वर्गलाई बितेको केही वर्षदेखि व्हात्तै बढेकोको देखिन्छ । नेपालमा व्याप्त भ्रष्टाचार , कुशासन ,नातावाद-कृपावाद,असुरक्षा,शिक्षा र स्वास्थमा माफियाको राज चलेको छ । पानी र बिजुलीदेखि बाटो र संचारसम्म एक वर्गको राज छ । अनी दैनिक हुने हत्या र बलात्कारले आजित भएका जनताले राजनैतीक दलहरु सङ्ग, उनीहरुको चरित्र सङ्ग बितृष्णा देखाउने अनेकौ आक्रोश बेलाबेल

सोम विक्रम सिंह  नेकपाको नाममा बमबारी, चन्दा तथा लुट्ने काम गरेकोले प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीले विप्लवलाई पार्टीको नाम परिवर्तन गरेर लुट पार्टी राख्न सुझाव दिनुको साथै विप्लवको काम गराईले गर्दा आफुलाई नेकपा भन्न लाज भएको बताउनु भएछ। त्यस्तै नेपाल सरकारले स्वतन्त्र मधेश गठबन्धसँग मधेशको माग लोकतान्त्रिक विधि (जनमत सँग्रह)को मार्फत पुरा गर्ने प्रतिवद्धता जनाएको रहेछ।त्यसका साथै स्वतन्त्र मधे